Όπως κάθε χρόνο  έτσι και φέτος πολλοί από εμάς κάνανε ή θα κάνουν σύντομα διακοπές  δίπλα ή  μέσα   στη  φύση.  Έτσι είναι αναπόφευκτη η επαφή μας με ένα έντομο που συνδέεται άμεσα με το καλοκαίρι και τη βλάστηση, το τζιτζίκι. Ένα ιπτάμενο και μεγαλόσωμο έντομο (έως και  5 εκατοστά) σκούρου καφέ χρώματος με διαφανή φτερά και μεγάλα ευδιάκριτα σύνθετα μάτια.

Αυτό που αποτελεί ιδιαίτερο  χαρακτηριστικό τους είναι ο οξύς και διαπεραστικός ήχος που παράγουν,  ο οποίος προκαλείται  όταν πάλλονται σαν τύμπανα  οι δύο μεμβράνες  που καλύπτουν  έναν  διάκενο χώρο στο τμήμα της  κοιλίας.  Συγκεκριμένα ο ήχος αυτός βγαίνει από τα αρσενικά άτομα , καθώς βρίσκονται ψηλά στα δέντρα,  με σκοπό να προσελκύσουν τα θηλυκά. Και κάθε τέτοιος ήχος  είναι μοναδικός για κάθε είδος. Η έντασή του εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη θερμοκρασία και την ώρα της ημέρας. Το πιο δυνατό τζιτζίκι  ,όσον αφορά την ένταση του ήχου , είναι το αφρικανικό τζιτζίκι που μπορεί να ξεπεράσει σε θόρυβο ακόμη και ηλεκτρικό πριόνι.

Είναι από τα έντομα με  το μεγαλύτερο κύκλο ζωής που φτάνει από 2 έως και 17 χρόνια.  Το αυγό του τοποθετείται  σε τρυφερή βλάστηση των δέντρων και όταν εκκολάπτεται η νύμφη που εξέρχεται, πέφτει στο χώμα. Στη συνέχεια σκάβει ένα μικρό τούνελ μέσα στο έδαφος προσπαθώντας  να φτάσει μέχρι τη ρίζα του δέντρου από όπου και θα τραφεί με τους  χυμούς του. Όταν η νύμφη θα καταστεί έτοιμη σε κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας θα βγει στην επιφάνεια και θα μεταμορφωθεί σε ιπτάμενο έντομο αφού αποκτά φτερά   και στη συνέχεια μετά από σύντομο χρονικό διάστημα ξεκινάει τις πτήσεις του με σκοπό να βρει το ταίρι του…